Wenn nn de eersten wedder blöht,
– Wat meenst du, ward se kam'? –
Gȩv Gott, dat wi se wedder seht,
Wi beiden, so tosam!

Ward't denn ok noch so grau opt Feld
Un ward dat noch so kahl:
De Hofnung hollt se smuck, de Welt,
Se blöht uns bald noch mal!