Wa allens liker smuck un schön,
All wat'n süht un findt
Vær Ogen, de verstat to sehn,
En Hand, de't plückt un bindt. –

    En Blomstruß ut de schöne Welt
So sünd min Leder ok.
Ik plück se as de Blöm int Feld
Un mak darut en Bok,

    Un de sik freit an Klang un Sang
In unse Sprak un Art,
De weet wul: dat's en Wedderklang,
So'n Blomstruß, vær min Hart. 3