Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

Sündagmorrn

Hallo! hallo! min Moder du!
Wo büst du denn, min gude Fru?
De Imm, de swarmt all um de Böm,
Dat is en Schann, in'n Bett to drömn
So Sündagmorrns bi Summerdag,
Wenn allns dar buten levt un lach.

Ei süh, ei süh! du büst all dar?!
Un mit de Kann?! – dat is ja rar!
Ick weer all Klock um dree to Been
Un heff mi mal dat Feld besehn;
De Sünn, de keem dar gar ni rot,
Mit't Wedder hett't vundag keen Not.

Wa stunn dat leewe Korn un lach!
Hett wedder düchtig daut vunnach;
Mi is de Büx bit baben natt;
Vunt Summer gifft en dickes Swatt,
Müch blots uns' Herrgott allns bewahrn,
Denn gifft't Gottssegen intoarn.

Uns' Kleewer reckt bit an de Knoorn,
De Weeten brust bit an de Ohrn;
Din Flaß fangt ock all an to blöhn
Un lett de blauen Knuppens sehn,
Vunnamiddag, kummt nix darmank,
Denn wüllt wi mal tohopen lank.

Nu schenk mi man min Tass' mal in!
Dat's veel to warm un bruddig binn!
Wi wüllt de Finstern apen pann:
Süh so! dat weer ja Sünn un Schann,
So'n Morrn, wo allns so wunnerschön,
Dör' Glas un Ruten to besehn.

Aha! – dat is en Morgenstund!
De hett doch richtg Gold in'n Mund,
Nu kick man mal! an alle Böm
Un öwer't Gras un op de Blöm!
Ach, Gold!? – watt segg ick?! – ne! ick meen,
Dat sünd ja luter Edelsteen.

Wa staht de Tulken günd un lacht
So rot un bunt, – dat is en Pracht!
Un denn de Rosenbüsch op't Bett, –
Nu rük man mal, wa rükt dat nett!
Din Nelken drägt de Last ni mehr,
De Knuppens hangt dar op de Eer.

Ei Deuscher! is doch redig slimm,
De Grasmück snappt uns all de Imm,
Dar hal se wedder een – un husch!
Nu krüppt se ünner'n Stickbeinbusch.
Harrst du dar ni din Nest all bu't,
Ick puß di wul de Lamp noch ut!

So tidig noch, – un wat en Larm,
Als wull de ganze Lindnbom swarmn!
Un wa de Swülken fleegt un scheet!
Un wat nich allns de Spatz all weet!
Un hör man mal op't Dack de Spreen,
Wa singt un fleut se wunnerschön!

Süh, Krischan Schäper ock – he tut
Un drifft all mit de Schap herut.
Ho, wa de Lammer flink to Been!
Vunmorrns is ock de Heiloh schön;
Dar singt de Steilitsch op'n Knüll,
Un Heilohblom in Hüll un Füll.

Un ward em ock de Tid mal lang,
De Lurk verdrifft ehr mit Gesang;
Uns' Hadbar flüggt ja ock hendal
Tonösten un besöcht em mal,
Un wenn he geern mal lesen will.
He hett ja ock de Huspostill.

Wat's dat? – dat weer ja Klockenschall!
Herrje! Persepter beiert all;
Dar kummt ja ock all lanks de Strat
Herr Paster an in'n vull'n Ornat;
Nu lang mi man dat Psalmbok dal,
Ick löv, ick hör de Predigt mal.

*