Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

De Wulken

De Wulken, de Wulken, de swevt dar so sacht!
Dat Hart is so düster, – so schurig de Nacht!
So swart is de Heben, – so slaprig dat Feld!
So still un so trurig uns' Herrgott sin Welt!

Uns' Herrgott sin Welt, – un wa weer se so schön!
De Vageln de sungn, un de Blom stunn to blöhn;
De Vageln, sünd weg, – un de Blom blöht ni mehr
Un wat ick so leev harr, – dat drogn se to Eer'!

Dar baben, dar baben, ach, wit in de Feern,
Günd achter de Wulken, dar blinkert de Steern,
Dar schall wul en Land we'n, so smuck un so schön,
Un wat wi verlarn hebbt, – dar schüllt wi dat sehn!

Min Hart is so trurig, – so düster de Nacht!
De Wulken, de Wulken, de swevt dar so sacht!
Mi düch, ick müss ringahn, – ick kunn se ni sehn,
Un kann't doch ni laten un stah dar to ween'n!

*