Franz von Kobell
Gedichte in pfälzischer Mundart
Franz von Kobell

 << zurück weiter >> 

Anzeige. Gutenberg Edition 16. Alle Werke aus dem Projekt Gutenberg-DE. Mit zusätzlichen E-Books. Eine einmalige Bibliothek. +++ Information und Bestellung in unserem Shop +++

Der pedantische Lehrer an de' junge Dichter.

        Du sächscht in deinem Sinngedicht:
E' Blum' an deiner Bruscht,
Weil Blum' un Weib so ähnlich wär',
Deß wär' for dich e' Luscht, –
Mei' Schatz deß is zu unbestimmt,
Dann Blume' git's gar viel,
Un wann de se nit näher nennscht,
Hot die Critik ihr Spiel.
Daß mer die Weiber Blume' heeßt,
Deß Gleichniß is nit dumm,
Doch is e großer Unnerschied,
Sich! zwische' Blum' un Blum'.
A Mädche' unner sechzehn Johr,
Wann se noch nit coquett',
Die kummt mer wie e' Veilche vor,
So freundlich un so nett:
Vun do bis in die zwansich 'nein
Blüht se als wie e' Ros',
Guckt schun e' bische' weiter 'rum,
Nit alsfort in de' Schoos,
Un wann se jetz' e' Weibche' werd',
Do werd's e' Tulipan,
Do werd' se stolz un hebt de' Kopp
So hoch als wie e' Schwan:
Wann aber ich im Zähle' so
Bis über verzich kumm,
Do werd' des Blümche' gar zu oft
E' dicki Sunneblum';
Jetz' traach emol an deiner Bruscht
E' so e' Sunneblum',
Un wann de Schiller selber wärscht,
Wie gehscht de dann do 'rum?!
D'rum nenn' e' Veilche', nenn' e' Ros','
Nenn' aach e' Tulipan,
Nor daß der Leser nit so leicht
Extravagire' kann.

 


 << zurück weiter >>