Franz von Kobell
Gedichte in pfälzischer Mundart
Franz von Kobell

 << zurück weiter >> 

Anzeige. Gutenberg Edition 16. Alle Werke aus dem Projekt Gutenberg-DE. Mit zusätzlichen E-Books. Eine einmalige Bibliothek. +++ Information und Bestellung in unserem Shop +++

Mulate'klaach.

        Weescht, was mer so gut an Augsborch g'fallt,
Nit daß die Stadt so berühmt un alt,
Nee, daß der erschte Gaschthof do
Heeßt zu de' drei Mohre', des g'fallt mer so.
Dann 's hot mer mei' Lebtach Verdruß gemacht,
Daß mer die Mohre' so scheel betracht.
Hot eener kee Farb', wie e' merbes Brot,
Is er nit wie e' Hahnekamm blau und roth,
So heeßt's, der sicht doch aus uf e' Hoor
Als wie e' gaschticher wischter Mohr.
Un in der Kummedi do geb nor Acht,
Wann eener amol en' Mohre' macht,
So muß der Mohr e' Spitzbu' sei',
So schlaach doch e' Dunnerwetter d'rei'!
Und wer noch so alte G'schichte' molt,
Wo en' armi Seel' der Deub'l holt,
Der molt se gewiß, wie e' schwarzi Krot',
Damit se nor was vum e' Mohre' hot.
Schun mit de' drei König do fangt des a'
Un do hot der Mohr doch nix Bös's getha',
Aber als die annere die geh'n vor
Un der hinnerschte deß muß sey' der Mohr. –
E' Mensch is e' Mensch, is er schwarz oder weiß,
Uf's Betrache' kummt's an un uf Ordnung un Fleiß,
Drum g'fallt mer des Augsborch, es is schun wohr,
Dann mei' Vater des war jo aach e' Mohr.

 


 << zurück weiter >>