|
||||||||||||||
| Autoren | ∞ | Werke | ∞ | Neu | ∞ | Information | ∞ | Shop | ∞ | Lesetips | ∞ | Textquelle | ∞ | |
Fritz Reuter
Läuschen un Rimels
Inhalt
- Fritz Reuter
- De Obserwanz.
- De Kirschbom.
- Wer hett de Fisch Stahlen?
- De Pird’handel.
- De Bullenwisch.
- De Ihr un de Freud´.
- De Giz.
- De Ümgang mit Damen.
- Adjüs, Herr Leutnant.
- Perdüh.
- Wo is uns´ Oß.
- De Köster up de Kindelbir.
- De Preisterwahl.
- Fisematenten.
- De Gedanken tau Pird´.
- Rindfleisch un Plummen.
- Wo büst Du ´rinner kamen?
- De Wedd.
- De Frigeri.
- De Pird´kur.
- De Schapskur.
- Dat kümmt endlich doch an den Rechten.
- Dat Sößlingsmetz.
- Dat Koffedrinken.
- Moy inrich´t.
- De Versorgung.
- Dor hest eins!
- As Du mi, so ick Di.
- De Tigerjagd.
- Endlich.
- De Hülp.
- De Verwesselung.
- Dat En´n.
- Twei Geschichten ut de Slomsjohren von minen Fründ Rein....
- Twei Geschichten von den ollen Kasprati tau Rostock.
- De Koppweihdag´.
- Dat Tausamenleigen.
- Dat Johrmark.
- De gollene Hiring.
- De Stadtreis´.
- De Gesang.
- De blinne Schausterjung´.
- De Strick.
- Tru un Glöwen.
- Dat heit ick anführen.
- Wat Einer hett, dat hett ´e.
- Hei möt ´e ´ran.
- De Meckelbörger.
- Twei Geschichten von Junker Korl von Degen.
- Geschichte Nummero twei.
- Dat Hunn´nverbott.
- ´Ne Aewerraschung.
- De Entschuldigung.
- Dat ännert de Sak.
- De Gedankensün´n.
- Mudder hett ümmer recht.
- Dat Ogenverblennen.
- Wat ded´st Du, wenn Du König wirst?
- Dat Tähnuttrecken.
- De Hasenuhren.
- De russ´schen Rubeln.
- De Unnerscheid.
- Anners möt ´t warden.
- An min leiwen Teterower.
- Von den ollen Blüchert.
<< zurück weiter >>
Dat En´n.
As ick tau Rostock in de Kopmannslihr,
Hadd ick en gauden Fründ, dei ’n beten düsig wir.
Mit den’n gung ick des Sünndags mal
Verluren an den Strand hendal,
Üm uns de Schäp mal antauseihn.
Na gaud, wi güngen ’rüm un stünn’n
Un keken tau, wo up dat ein
De Lüd’ en Tau herupper wünn’n.
De Kirls, dei rögten fix de Hän’n,
Doch hadd dat Tau noch ümmer nich en En’n.
"Ne," segg ick, "will’n man wider gahn!
Wat sœl’n wi hir as Naren stahn?
De Sak schint hüt kein En’n tau finnen,
Dei kœn’n noch œwermorgen winnen."
"Na," seggt min Fründ un makt en klauk Gesicht,
"Paß up, dit ward ’ne snurrige Geschicht.
Dat En’n, dat krigen s’ nich tau Städen;
Ick wedd dorup, sei finnen kein,
Paß Du mal up, Du ward’st dat seihn:
De Jung’s, dei heww’n dat En’n afsneden."
<< zurück weiter >>