Gustav Trockenbrodt
Ascheberger Sprüch
Gustav Trockenbrodt

 << zurück weiter >> 

Anzeige. Gutenberg Edition 16. Alle Werke aus dem Projekt Gutenberg-DE. Mit zusätzlichen E-Books. Eine einmalige Bibliothek. +++ Information und Bestellung in unserem Shop +++

Wou is de Hansjörg widder hi?

»Wou is de Hansjörg widder hi?

Der Bu g’hert ’nein die Schtuwwe;

Es is e Kreiz uff dere Welt

Mit denne böise Bube!

Heit’ mittag is er in die Schul’,

Jetz’ hat’s scho’ sechs geschlage,

Sei’ Schulranze is a nit do’,

Was soll mer dann da sage?

Die Meß’, di steckt dem Borsch am End’

Im Kopp, die Meß’, die dumme,

’s Karesell, die Knolleschtend’,

Wart ner, ich werd’ der kumme!«

So säigt de Alt’ und zieht sich an,

Setzt ’n Hut ’nein in die Anke,

Gäiht’s Landing nachenanner nuff

Un macht sich sei’ Gedanke.

"He Nachber, hoste mein’ Bu’ ni’ g’säihe?«

»Ja, ja, beim Karesell.«

»Ich sag’s ja! Wart’ du Sackerdje,

Heit kriegst mer dein Dääl.«

Dann uff’m Schloßplatz drickt er sich

E poor mal ruff un nunner,

Es wor’n e Masse Bube da,

Doch seiner wor nit drunner.

Beim Kaschpertheater macht er halt,

Ganz mied’ zum Zammeklappe,

Da guckt ’n Kerl ’raus mit ’re Nas’

Un mit ’re grouße Kappe.

»Na, was habt Ihr dann fer’n Schmerz?«

»ich kann mein Bu’ nit finne!«

»Wer werd do glei’ verzwazzele,

Seid ner nit sou von Sinne!

Wie hääßt er dann?« »A Hannsjörg Schramm,

Acht Johr, mit ’m blaue Kittel.«

»Scho’ gut! Paß uff, den hammer glei’,

Da gibt’s e äfach Mittel.«

De Alt’, der glotzt den Annern an,

Als deht’ der Blödsinn rede,

De Anner ziecht ’n Vorhang nuff

Un bläst ’nein sei Drumbeede.

Da lääft ’n Bratze Kinner zamm

Un schterzt aus alle Schtraße:

»Schorsch, Seppel, Hannes, Päiter, bei!

De Kaschper hot geblose!«

De Kaschper hippt scho’ rum un ruft:

»Ihr Buwe, seider da?«

Un schmeißt sei Bä’ houch in die Luft,

Un alle kreische: »Ja!«

Da ruft de Kaschper: »’s is ni’ wohr,

Ihr seid nit’ all’ beisamm’,

Än säih ich nit; was is mit dem?

Wou is de Hansjörg Schramm?«

’n Aageblick is ’s meisjeschtill,

Es rausche blouß die Bääm’,

Dann ruft ’n kläner Kerl ganz schrill:

» Awwel is er hääm

»Host’ es geheert? Hääm is dei’ Bu«,

Säigt seller mit de Nose,

»Er is dehäm, sou gäih’ ner zu,

Drum hab’ ich ja geblose.«

Ganz schprachlos dappt de Alte hääm,

Er hot’s nit ernst genumme,

»Fraa«, ruft er dehääm, »wou is mei’ Bu?«

» Awwel is er kumme!«


 << zurück weiter >>