Segg, is doa wat an – wat an, Marik!
Is dat woar, wat se vun di seggt?
Na de Aust doa segen wi all dat glik,
Doa was wat mit di nich recht.

Du harrst all lang nich mir lacht – nich lacht,
Un wat du goa nich mir süngst,
Wenn 's Abens mit din Melkendracht
Du na de Regel güngst.

Du kregst sonn Krink üm din Og, Marik!
So drang un so vull würr din Schick,
Un den Smitt sin Dürt un den Mölle sin Fik
De tüscheln nu to wat sick.

Un wat se to sick tüscheln don
Dat is en graesig Wurt,
Herr du mein Gott un Jesu Son!
'T will aewe min Tung nich furt.

Din Og is so holl un boll, Marik!
Un din Lucht de halst du so swer,
So graesig süst du mi an as 'ne Lik,
De sülst sick 'n Led ander.

Du süst jo so leg un so blek, Marik!
Du süst jo so nüsteblek!
Wat söchst du doa achte den Maelendik
Bi 't Schelf doa un de holl Ek?! –