Strowitt is all üns Heu,
Duwick doamank,
Nu sünd all saeben Käu
Rorwatekrank.

Ne, dat hett all ken Deg
Mir aewe Joar!
Er Farken fret de Saeg
Mit Hut un Hoar.

Jarrlings un Aulamms, süst,
Krig all de Läm –
Un dat jütsch Hoewt is güst
Grar as voerdem.

All üns beten Rapps is jo
Emebidan,
Un Hans de Slapps is to
Krog werre gan.

Ick gloew, de Weit sett an
Brand sick un Rust, –
Ach! un harr Krischan man
Nich fast sick lußt.

More! 't will all nich mir,
Rein mücht ick blarrn,
As ob sonn Goer ick wir; –
Wu schall dat warrn?
Wu schall dat enmal warrn –
Wu schall dat warrn! –