Du bisch mer gegenüber gsi
Und hesch nur glacht und gschwiege,
Und über Diner schöne Stirn
Isch grad e Stern ufgstiege.

      I ha-n-e wohl dur's Reblaub gseh
Und ha-n-e glüsle höre:
»I bi der Stern vo Glück und Freud
»Und kenn die wo mer ghöre!

      »Lueg her, du arme Bettelbueb,
»De bruuchsch nit länger z'sueche,
»De weisch, ob wehler Stirn' i stand,
»Jetz gang und mach di zueche.«